Angel Daleman wil er in Milaan '26 al bij zijn

Nog twee toernooien in eigen land, het  Daikin NK Baan in Heerde (15-17 juni) en het Daikin NK  100 meter sprint in Rotterdam (24-25 juni), dan het Europees kampioenschap op Italiaanse bodem, en daarna is het klaar. “Nou ja, ik zal ongetwijfeld hier en daar een wedstrijdje blijven skeeleren, omdat ik die sport te leuk vind. Maar trainen voor het inlinen is er straks niet meer bij: dat is simpelweg niet te combineren met de programma’s van het schaatsen en shorttracken. Wil ik een kans maken op de Spelen over twee jaar, dan zal ik me moeten focussen… Tja, kwestie van keuzes maken hè”, klinkt het zakelijk, zo van ‘gedane zaken nemen geen keer’. Over die olympische missie overigens wat verderop in dit verhaal meer…

Gelukkig hoeft de tiener die beslissingen niet in haar eentje te nemen. In het WADRO KNSB Talent Team Noord heeft ze in Dave Versteeg de beste trainer-coach die ze zich kan wensen. Hij stippelt de koers uit voor de komende seizoenen, overlegt met de technisch directeur van de KNSB (Remy de Wit) en samen zorgen zij ervoor dat Daleman de hectische periode die haar wacht goed doorkomt. Wie zestien is, kan goede raad best gebruiken (naast die van haar betrokken ouders). Al wordt in een gesprek met Angel rap duidelijk dat ze niet alleen een uniek sporttalent is, maar daarnaast ook alle kwaliteiten heeft om tot een grote ster uit te groeien. “Angel laat in alle opzichten en op heel jonge leeftijd uitzonderlijke dingen zien. Ze is stoïcijns”, zo typeert De Wit haar. “Wij proberen Angel te begeleiden zodat ze niet verdwaalt tussen coaches met belangen.”

Die hulp weerhoudt Daleman er niet van ook links of rechts af te slaan wanneer ze dat wenst. Een mooi voorbeeld is de zoektocht naar een huis in Heerenveen waar ze zelfstandig kan wonen. Nog geen driekwart jaar geleden was ze de koningin te rijk met het Friese gastgezin dat haar opnam om het drukke bestaan van reizen, studeren en trainen te vereenvoudigen. Daleman trof er shorttracker Jenning de Boo (intussen opgepikt door Team Reggeborgh voor de langebaan) en dat contact heeft geleid tot een hechte vriendschap.

Ze vormen geen setje, maar hopen wel half juli samen een woning in de schaatsstad nummer 1 van Nederland te kunnen betrekken. “Het blijkt niet zo gemakkelijk als we dachten om iets te vinden. Het gastgezin waarbij we zitten, is geweldig. De verzorging perfect, ik kan niet anders zeggen. Maar ik ben toe aan een nieuwe fase, zo zie ik het,” vertelt ze na even zoeken naar de juiste woorden. “Met Jenning klikt het zo goed, hoe dat komt, weet ik niet. Hij is als een broer voor me, op die manier gaan we met elkaar om. Ik kende hem al veel langer, door shorttrack. Mochten we verhuizen naar een eigen plek, wordt het opnieuw wennen. Maar ik twijfel er niet aan dat het goedkomt met ons, hahaha!”

Intussen zijn Dalemans gedachten ook steeds vaker bij de Winterspelen van Milaan (2026), waarvoor ze zich dolgraag plaatst. Let wel: op twee fronten. Op de kleine ijsbaan beheerst ze vrijwel alle onderdelen, bij de langebaan mikt de Zuid-Hollandse op de 1000 en 1500 meter. Ze lacht uitbundig zodra de uitdaging ter sprake komt. “Ja, zeker. Dat wordt iets spannends, denk ik. En die Spelen zijn al over twee jaar. Dan ben ik net negentien. Het is serieus hè, dat ik aan het schaatstoernooi en shorttrack wil meedoen. Als we gaan, gaan we voor alles.” Hoe ze zich het voorstelt, daar heeft ze niet onmiddellijk een beeld bij. Het enthousiasme in haar stem blijft identiek, uit de woorden spreekt iets meer voorzichtigheid.