Aveline Hijlkema wil nog veel vaker naar de World Cup

Bijna vier seizoenen geleden knalde het startpistool voor Aveline Hijlkema in de World Cup. Het was vooralsnog de eerste en enige keer. Heel bijzonder zal de entourage toen niet zijn geweest in het vermaarde Vikingskipet van Hamar – ze startte in de B-groep op de drie kilometer – maar die ervaring is nog altijd de benzine waarop de geboren Groningse schaatst.

“Ik mocht mee naar Noorwegen omdat er heel veel rijdsters geen zin hadden de wereldbeker te rijden. Op het NK Afstanden eindigde ik als achtste (het was de negende plek, red.), dat was met al die afzeggers genoeg. Het smaakte naar meer, al wilde ik ook graag op eigen kracht dat internationale circuit bereiken. Zeker is dat die ene keer me enorm heeft gemotiveerd. En nog steeds hoop ik in de toekomst ook aan de grote wedstrijden in het buitenland mee te doen”, benadrukt de 27-jarige Hijlkema die dinsdag in Thialf aan haar zevende allroundkampioenschap bij de senioren begint.

Dat wordt bijna een routineklus voor de parttime studiebegeleidster. In 2017 debuteerde Hijlkema; niet alleen op het hoogste niveau, ook als allroundster. Voorheen schreef ze voornamelijk in voor sprintwedstrijden. Na drie afstanden kon ze afzwaaien als de nummer zestien in de rangschikking. De jaren die volgden lieten veel progressie zien. 2018: doorgedrongen tot de laatste acht (8e), in 2019 viel ze nog een keer buiten de boot die doorvoer naar de vijf kilometer, en de voorbije drie edities werd ze 8e, plus twee keer 6e.

Deze keer loert ze op de top-5. Dat is nogal wat, dat erkent ze zelf ook. “De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er in januari veel vrouwen ontbraken vanwege de Winterspelen. Ze zijn er nu bijna allemaal bij. Maakt niet uit. Ik weet dat ik fysiek sterk genoeg ben, beter wordt op het technische vlak en alles steeds vaker op z’n plek valt. Mocht ik op het NK allemaal pr’s rijden en buiten de top-5 finishen, dan kan ik toch tevreden zijn.”

Wanneer ze vier keer onder de beste tijden duikt die ze ooit heeft neergezet, schaart ze zich tussen de besten, denkt coach Siep Hoekstra van Team Frysk. “De handrem moet eraf, zegt hij geregeld”, reageert Aveline. “Ik heb nog niet laten zien wat ik kan, vindt-ie ook, en ik ben het ermee eens. Misschien moet ik er meer van genieten. Ik heb dikwijls na een toernooi dat ik denk: het was wel weer heel mooi om mee te maken, dat rijden voor volle tribunes. Daar sta je niet te veel, of genoeg bij stil.”

Doelen realiseren is de drijfveer, maar plezier staat bij Hijlkema voorop. "Ik vind het gewoon heel leuk om te schaatsen. Afgezien van de frustraties die er ook bij komen kijken, houd ik van hard trainen, zowel op het ijs als in de zomer wanneer we naar de winter toewerken. Met de overtuiging dat ik beter kan. Als ik nu zou stoppen zou dat gebeuren met het idee dat ik er niet alles uit heb gehaald. Dat wil ik zeker niet."