Je kunt het ook zo zeggen: het verstand klopte het gevoel. Daan Besteman (pas 29) denkt een paar tellen na over de vraag of hij het er moeilijk mee heeft gehad. Die kortstondige pauze verraadt het antwoord al. “Ik groeide naar de beslissing toe, omdat het langer niet ging zoals ik wilde of hoopte”, vertelt de Groninger over de eerste maanden van 2023. Zijn marathoncampagne bracht voornamelijk DNF’jes op de scoresheets. In drie wedstrijden haalde hij de streep, na de jaarwisseling stond hij niet meer in de uitslag.
“De rugpijn bleef en die bracht de twijfels. Op deze manier wilde en kon ik geen marathonschaatser zijn. Aangezien ik er geen invloed op kon uitoefenen, en de artsen ook duidelijk waren in hun advies, verlegde ik de focus naar een andere benadering. Wat zou ik wel kunnen, wetend dat sport altijd een voorname rol in mijn leven speelde en zal spelen?”
Zwart gat? Nee, niet aan Besteman besteed. “Ik heb een veel te leuke baan (datawetenschapper bij een zorgverzekeraar, red.). Nadat ik het besluit had genomen op te houden met schaatsen, ben ik direct meer gaan werken. Daarnaast probeerde ik verschillende sporten, vooral om uit te vinden hoe die mijn rug zou belasten. Fietsen, of wielrennen lukte redelijk, hardlopen en zwemmen leverden geen klachten op. Zo kwam ik bij triatlon uit.” Hoe de combinatie van drie disciplines hem afgaat, weet hij over twee weken, na de triatlon van Leeuwarden. Hij traint een keer of vijf, zes per week, volgens hem voldoende. “Het is een wedstrijd over de olympische afstanden, hè, want een hele triatlon zou mijn rug zeker niet trekken. Meedoen aan een Iron Man zat al veel langer in mijn hoofd, maar dat is misschien iets voor de toekomst. Met de nadruk op: niets moet hoor.”
Wie de voorgaande alinea’s heeft gelezen, snapt dat het afzwaaien van Besteman geruisloos is gepasseerd. Maar acht seizoenen rondjes wegpoetsen, dikwijls tegen de verzuring aan en nog vaker niet beloond met een uitslag die de rest van het weekend een gevoel van euforie bezorgde, blijft een prestatie van enig formaat. De eerste keer uitrijden in een marathon van de hoogste categorie lukte Daan op 20 november 2014 (38e in de Heideman Bokaal in Dronten) als B-rijder.
Zijn hoogtepunt? Hij lepelt direct het antwoord op: de 8e plaats op het NK in Enschede, op 1 januari 2020. “Als schaatser van de bescheiden ploeg Port of Amsterdam de top-10 halen vormde de bevestiging dat ik serieus kon meedoen in zo’n grote race”, aldus Besteman die tot maart van dit jaar het pak van Okay-KPMS droeg. De uitslag is evenwel nog waardevoller als je wie er voor hem eindigden, maar nog meer: welke teams die rijders vertegenwoordigden. Gary Hekman, Sjoerd den Hertog, Arjan Stroetinga, Robert Post, Bart Hoolwerf, Crispijn Ariëns en Jordy Harink flitsten voor hem over de streep. Twee keer AB Vakwerk, drie man namens Okay Fashion Jeans en twee van Royal A-ware: inderdaad, de topteams in die tijd.
“Ook de vijfde plek in de inhaalmarathon van Assen (17 februari 2016, red.) vind ik speciaal. Ik reed dat dat jaar als debutant in de Topdivisie mee en belandde vroeg in de wedstrijd in een kopgroep, weer als iemand van een klein team (Man& Mach, red.). De NK’s mass start zijn me eveneens bijgebleven. Vierde worden in een vol Thialf (als ‘bijprogramma’ van het NK Afstanden) was heel apart.”
Resultaten in de kantlijn, maar voor Besteman souvenirs van waarde. Ze zijn voor nu even aan de vergetelheid onttrokken van de massa…