Verweij won afgelopen jaar de Daikin Marathon Cup, maar stond op het moment suprême aan de kant. Ze was op dat moment nog herstellend van een sleutelbeenbreuk, opgelopen voordat ze met haar ploeg zou vertrekken naar de Zweedse marathons op natuurijs. Met ploeggenotes Irene Schouten en Marijke Groenewoud had ze de ideale tandem in de ploeg. Zij kaapten voldoende punten weg zodat de eindzege van Verweij niet meer in gevaar kwam. Het medisch dossier van de 22-jarige hardrijdster werd de afgelopen jaren in rap tempo dikker: Schouder uit de kom, longembolie, trombosebeen, links én rechts een gebroken sleutelbeen. Dat Verweij desondanks een sterk seizoen afwerkte, is op zijn minst bewonderenswaardig.

Ze hoopte de afgelopen zomer zonder problemen door te komen en definitief af te rekenen met de pechduivel. Helaas, niet gelukt. “Soms is het om moedeloos van te worden”, zegt Verweij. Deze zomer kreeg ze last van de ziekte van Pfeiffer. Trainen werd door de vermoeidheid een enorme opgave en zelfs een tijd onmogelijk. Sinds er ijs ligt in Thialf doet de rijdster van Albert Heijn-Zaanlander weer aan de trainingen mee. Ze kan de trainingslast aan, maar heeft nog wel achterstand. “Het heeft tijd nodig, soms word ik er keihard afgereden omdat het niveau in de ploeg zo hoog ligt. Dan praat ik op mezelf in: maakt niet uit, blijf focussen op jezelf, niet te veel naar anderen kijken.”

Waar anderen in de zomer een stap gezet hebben en het niveau aangescherpt hebben, weet Verweij van zichzelf dat ze zover nog niet is. “Dat is niet gelukt, ik bouw nu op naar mijn niveau van vorig jaar”, aldus Verweij. Ze had na afloop van vorig seizoen bedacht meer marathons te winnen en een World Cup-ticket voor de 5 kilometer te behalen. Het WCKT komt voor de vrouw van de lange adem waarschijnlijk te vroeg, weet ze na het rijden van de eerste Holland Cup in Deventer. “Het ging niet denderend”, zegt ze. “Tijdens de trainingen voelde ik dat het niet heel makkelijk ging, tijdens zo’n wedstrijd wordt dat heel concreet.” Coach Arjen Samplonius had Verweij al voor de wedstrijd ingeprent dat sprookjes niet bestaan. “Toch ging ik van start met de hoop dat het positief zou uitpakken. Het was wel even slikken.”

Soms is het om moedeloos van te worden, zegt Verweij nog eens. Des te knapper dat de Veenhuizense positief blijft. “De ervaring leert me dat het elke week beter gaat”, zegt ze bijvoorbeeld. Of, even later: “Wat ik geleerd heb: als ik het geduld kan blijven opbrengen, weet ik dat het goedkomt. Ik kan incasseren, maar het zou lekker zijn als het dit de laatste tegenslag is geweest. Ik wil niet bekendstaan als de kluns van de ploeg. Je moet relativeren en geen angst hebben om iets te krijgen.”

Foto: Neeke Smit

Tijdens de perspresentatie van Albert Heijn-Zaanlander in augustus haalde ploegbaas Jillert Anema haar op geheel eigen wijze (‘Maaike has the kissing disease’, zei Anema over de Pfeiffer van Verweij) naar voren. “Ik weet zeker nog hoe Jillert me voorstelde”, lacht Verweij. “Dat was zijn momentje en vind ik niet zo erg. Bovendien: Humor is een goed middel. Je kunt de neiging hebben steeds negatiever te worden. Beter is om het luchtig te houden.”

Verweij omschrijft zichzelf als een boekenwurm. “In mijn vrije tijd lees ik boeken die je aan het nadenken zetten en dat wissel ik af met wat luchtige verhalen.” Verder is de studie een belangrijke uitlaatklep. “Ik gebruik het lezen voor mijn studie om in stressvolle periodes los te komen van de stress die zware trainingsperiodes of wedstrijden opleveren.” Vorig jaar haalde ze de Bachelor of Business Administration. Inmiddels is ze aan de universiteit van Groningen begonnen aan de pre-master, die uiteindelijk toegang moet geven tot de master Strategic Innovation Management. “Dat is gericht op wat bedrijven nodig hebben om te innoveren, hoe ze ingericht worden om te innoveren en hoe innovaties beschermd worden. Ik kan bedrijven later helpen met het maken van de juiste keuzes.”

In een hectische fase van het seizoen past het allemaal net, merkt Verweij. Trainingskampen in Livigno en Grosseto zorgden ervoor dat ze tot nu toe slechts één week thuis was. “Ik moest een inhaalslag maken, maar dat lukte aardig.” Verweij is van nature iemand die altijd hoge cijfers wil halen. Door het topsportleven is dat niet altijd mogelijk. “Mijn oud-ploeggenote Kelly Schouten adviseerde me: ‘Je moet begrijpen wat de essentie van het vak is en daarmee je toets halen'. Dat ik graag hoge cijfers wil, moet ik nu wat meer loslaten. Niet streven naar een acht of negen, de toets halen is voldoende.”

Klik hier voor meer informatie en tickets voor Daikin Marathon Cup 1 - Bouwselect Marathon in Groningen