“Hier kan ik niet blij mee zijn. Echt, de teleurstelling is enorm, want uiteindelijk gaat het in zo’n wedstrijd alleen om de titel”, mopperde de 29-jarige rijder van Bouwselect-Bouwpartners, net nadat hij van het ijs was gestapt en kampioen Gary Hekman even had gelukgewenst. De poging aan de uitkomst van de 120 kilometer lange race toch een soort positieve draai te geven, had niet het gewenste effect op hem. Hij was de nummer drie, en dat nu al voor de vijfde keer deze winter. Dat gegeven deed eerder pijn bij de geboren Zeewoldenaar dan dat het hem kon opbeuren.
“We hebben als ploeg best een goede koers gereden. Ronald Kruijer zat er nog lang bij, maar volgens mij kreeg hij maagproblemen. Tja, ik ben te lang blijven zitten in de finale. Ik gokte op Jordy, verwachtte dat hij eerder zou aangaan. Het mocht niet zo zijn helaas. Voor die derde plek koop ik niets. Weer die klassering!”, verzuchtte hij. Net als in Heerenveen drie weken geleden. Net als in Breda, in Haarlem en Den Haag. Ter Haar hoefde er niet langer aan te worden herinnerd. “Er komen gelukkig meer kansen deze week.”
Vijftig meter verderop, maar dan verborgen in de feesttent waar normaliter de toerrijders twee weken aan een stuk ’s avonds het leven vieren met bier en halve, gebraden kippetjes, stond Jordy Harink zijn spullen bij elkaar te zoeken. Een klein jaar geleden mocht hij het rood-wit-blauw aantrekken, volgend op zijn krachtsexplosie op het ijs in de Botnische golf nabij Luleå. “Ik heb er niet al te lang van kunnen genieten”, stelde hij vast. Hekman was bepaald niet onverwacht de snelste geweest in de afvalrace. “Hij is zo rap als hij rechtuit kan rijden. Trouwens, op een kunstijsbaan gaat het hem ook prima af, wanneer het sprinten is. Daar hadden we als team iets op moeten verzinnen. Dat lukte redelijk tot aan de finale, die had anders gekund.”
Hij refereerde aan de kortstondige solo van ploegmaat Sjoerd den Hertog die op twee ronden van de streep de druk in de kopgroep van oorspronkelijk veertien man had opgevoerd. “Misschien was het beter geweest als hij wat eerder zou zijn teruggezakt in de groep, wat mij de mogelijkheid zou hebben geboden nog iets soortgelijks te proberen. Ik verwijt mezelf dat ik niet genoeg initiatief heb genomen. Al moet ik zeggen: Gary had in Crispijn Ariëns opnieuw de perfecte knecht, die bovendien een paar heel sterke benen had vandaag. Samen hebben die twee van Reggeborgh het perfect uitgevoerd”, luidde het eerlijke oordeel van Harink.
Die keek alvast vooruit naar de ongetwijfeld grootste ‘slachtpartij’, de Alternatieve Elfstedentocht op woensdag. “Dat is zeker weer iets voor mij, al ben ik hier om ook zo’n wedstrijd als vandaag te winnen. We gaan gewoon door en we zien wel wat er in het vat zit.” Te beginnen met de Aart Koopmans Memorial van maandag. De mannen mogen wederom vroeg uit de veren, om 7.30 uur, voor een rit over tachtig kilometer. De vrouwen krijgen zestig kilometer voor de kiezen en beginnen om 9.00 uur.