Toegegeven, het werd het weekend van Jordan Stolz. Met afstandsoverwinningen op de 500, de 1000 en de 1500 meter. Met een zege op de teamsprint, met een derde plek op de mass start en vooral met een wereldrecord punten in een junioren-WK allround was hij de koning van het weekend. En was Stolz koning, dan kon De Noor Sigurd Henriksen, die met 6.15.30 op de 5 kilometer de concurrentie eventjes volledig wegblies, zich rustig onderkoning noemen.
Het was ook het weekend van Remco Stam, die dan wel van die sterke Noor verloor, maar Stolz op de 5 kilometer wist voor te blijven en zilver op die afstand veroverde. Maar het was voor de Nederlandse mannen vooral het weekend van de ploegenachtervolging, waar Sijmen Egberts, Remco Stam en Tim Prins de onverslaanbaren wisten te verslaan. "Je zag binnen het hele team dat iedereen hartstikke gretig was", vertelt Sijmen Egberts na afloop. "We wisten waartoe we in staat zouden zijn als we een goede rit zouden neerzetten. Het klinkt misschien gek, maar ik was overtuigd van onze eigen kwaliteit in onze trein." Hij zegt het zelfverzekerd. "Je weet natuurlijk nooit hoe de ander ervoor staat, maar ik wist dat wij in orde waren."
Voor Remco Stam was het een heel nieuwe ervaring. "Dit was mijn eerste ploegenachtervolging die ik ooit heb gereden", zegt de Brabander bijna verbaasd. "Maar eigenlijk ging het heel goed. Vanaf de start zaten we heel goed achter elkaar en konden we gelijk duwen. Daar was niets op aan te merken", grijnst hij. En dat is opmerkelijk, in een gelegenheidsformatie. "Niemand had nog met elkaar gereden, omdat Stijn van de Bunt natuurlijk uitviel", vertelt Tim Prins. Van de Bunt deed wel mee met het WK, maar was door een liesblessure niet op tijd topfit. "Hij had niet het gewenste niveau", analyseert Prins helder. "Hij gaf zelf aan: Remco is in zo’n goede vorm. Dat was wel zonde. Stijn is altijd onderdeel geweest en had een belangrijke rol omdat hij normaliter de motor van het team is. Maar Remco kon dat goed overnemen."