Anderhalf week geleden keerden de twee marathonschaatsers terug uit Zweden. Den Hertog had de vierde Grand Prix op natuurijs gewonnen, Visser de vijfde. Beiden lijken in vorm voor het seizoenstoetje in Leeuwarden. Vooral Visser gooide de afgelopen weken hoge ogen, hij pakte op kunstijs drie overwinningen op rij en veroverde in de voorlaatste Marathon Cup het leiderspak, ten koste van Den Hertog.
Vorige winter kon de jonge Visser zich in de luwte ontwikkelen, omdat Bart Hoolwerf de aangewezen man was om de sprints te winnen voor het team van Peter de Vries. Omdat Hoolwerf vertrok naar Reggeborgh, veranderde de rol van Visser. “Bart verliet destijds redelijk laat de ploeg. Toen waren de contracten van de meeste toprijders al rond. Deze winter werd ik ineens in de situatie gedrukt dat alle ogen op mij gericht waren. Eigenlijk noodgedwongen. Eerst lag die druk voornamelijk bij Bart. Wat ik pakte was extra.”
Met het uitblijven van de overwinningen nam de druk toe. Tot half januari stond de teller voor Jumbo-Visma op nul. "Het was frustrerend, want wij zijn niet de eerste de beste prutschaatsers." De Fries probeerde nuchter te blijven, al voelde hij wel de verantwoordelijkheid. “Maar die druk en die spanning zijn ook de reden waarom ik topsport bedrijf. En het toont het vertrouwen in mij. Alleen was dat gebaseerd op slechts één overwinning en een stuk of tien podiumplaatsen”, doelt Visser op vorig jaar.
