Irene Schouten ook succesvol zonder haar ‘baby’s’

Een dip maakte Schouten vorig jaar mee. Op ditzelfde toernooi een jaar geleden brak ze voor de camera’s van de NOS omdat ze te veel hooi op de vork had genomen. Met hangen en wurgen eindigde ze het seizoen met prijzen. Deze zomer pakte ze het anders aan. Minder activiteiten buiten het trainen om plannen, het ‘topsportleven’ beter inrichten. Maar na de start van het seizoen was hard rijden weer een pré en winnen het mooiste gevoel dat er was. “Nu kan het nog hè”, reageert ze als een toehoorder de opmerking maakt dat haar sportieve vraatzucht ook gevaarlijk kan zijn. "Nu ben ik goed. Dan is het zonde om dingen te laten vallen. Maar je moet wel bepaalde keuzes maken.” 

En op zo’n laatste dag valt er altijd nog iets meer te rapen. De vijf kilometer rondde ze af met een keurige 6.49,89. Op de massastart werd ze in een zetel aan de meet gebracht door luxeknecht Marijke Groenewoud, de tiende nationale titel daarmee een voldongen feit. Keuzes maken is lastig, zeker als je overal kunt winnen. “Jillert zei ook: ‘We gaan maar door’. Daar heeft hij een punt. En het gevaar bij mij: Ik wil in de trainingen ook altijd verbeteren. Elke keer laat ik mezelf zien. Daar moet ik scherp op zijn, de coaches helpen mij daarbij. Een wedstrijd rijden we dan wel, een training sla ik misschien over.” 

Het zijn hectische dagen voor de veelvraat op ijzers. Nu het NK Afstanden achter de rug is, staat op Nieuwjaarsdag alweer het Daikin NK Marathon op het programma. Amper vier dagen later begint in Heerenveen alweer het EK Afstanden. “Best heftig, vind ik. Morgen (zondag) even een rustig dagje met een korte training. Een uurtje of anderhalf fietsen. In de dagen tussen het NK Marathon en het EK doe ik ook niet veel.” Hoewel... Schouten moet nog iets testen. 

In het korte trainingsblok na de World Cups nam ze nieuwe ijzers in gebruik. Noodgedwongen, want op de oude ijzers kon het echt niet meer. "Ik sta iets hoger en ze rijden een beetje zwaar, dat merk je vooral in de bochten", maakte ze een kanttekening in haar optreden op de 5 kilometer. "Ik reed een 33’er, dat hoeft niet... Dus er moet een stukje af of misschien toch terug naar de oude ijzers.” Eigenlijk mag dat geen optie zijn, maar Schouten ziet het als een noodgreep. “Ik gooi ze niet weg. Ze liggen boven en ik neem ze voorlopig ook nog wel even mee.” 

Aanpassingen aan de nieuwe ijzers kunnen de komende week nog gedaan worden. Het EK Afstanden, niet het belangrijkste toernooi van deze winter, is de ideale gelegenheid om nog wat te testen. “Ik wil graag Europees kampioen worden, maar het WK is belangrijker. Daar wil ik het liefste goud halen, het EK is nog wel een kans om wat te testen.” 

En als de oude ijzers helemaal niet meer nodig zijn? Schouten beleefde haar grootste successen op de versleten messen. “Toevallig vroeg een fysio van de ploeg vandaag of ik ze zou bewaren. Denk het wel, het zijn wel mijn baby’s. Maar ik schrijf er ‘OS’ op en ik hou ze voorlopig nog bij me. Misschien ga ik nu een tijdje op de nieuwe ijzers rijden, zodat ik het WK nog met die vertrouwde ijzers kan doen. Ik moet wennen aan dat gevoel.” 

Tot zover een lekker weekend, maar is het al voorbij? Maandag staat het Daikin NK Marathon nog op het programma voor Schouten waar ze voor de achtste keer Nederlands kampioen wil worden. “Een nieuwe week, een nieuw jaar... De achtste titel? Ach, we zullen wel zien.” Met een brede glimlach: “Ik weet niet wat de baas in petto heeft.”