Nee, Kim Talsma had zaterdagavond in Heerenveen geen tijd om te treuren over haar derde plek in de Royal A-Ware Marathon. Achter Irene Schouten en Marijke Groenewoud werd ze derde. Talsma was de enige die de sterke vrouwen van Jillert Anema kon volgen en maakte van start tot finish koers. Onbevangen, gewoon erin vliegen. Dat de vrouwen van Albert Heijn Zaanlander het overtal in de finale uitspeelden, was geen verrassing. “Baas boven baas”, zei Talsma. “Ik deed een poging het gaatje dicht te rijden naar Irene, maar ik zat helemaal kapot. Ze waren sterker.”
De resultaten van Schouten en Groenewoud spreken al jaren voor zich. Talsma reed dit jonge seizoen op haar beurt al heel wat moois bij elkaar. Winst in de mass start-competitie, podium in de marathon van Groningen en een persoonlijk record op de 3 kilometer tijdens het World Cup Kwalificatietoernooi. De derde plek van zaterdagavond in Heerenveen was van die prestaties de mooiste tot nu toe.
Vorig jaar reed ze de marathons als eenling, dit jaar keerde ze na een periode als stagiaire bij Team IKO terug bij Team FrySK. “Ik wilde heel graag van de hobby mijn werk maken, maar bij dit team zit ik beter op m’n plek." Desondanks nam ze de bagage van een jaar bij de broers Ten Hove mee. “Vooral mentaal werd ik sterker, raceplannen maken heb ik daar geleerd en ook mijn waardes werden beter.”
Dat heeft haar de volgende stap gebracht, heeft ze nu al bewezen. Met haar ploeggenotes van Bouwbedrijf De Vries kan Talsma rekenen op voldoende steun. “In mijn eentje was het moeilijk om mee te zitten in de kopgroep, dat gaat dit jaar beter”, aldus Talsma. Toch had zij niet verwacht in deze fase al zover te zijn. “Ik verbaas me er wel over. In een nieuwe ploeg komen, dan is het is altijd even afwachten. Maar het bevalt heel goed en we rijden sterk.”
In de basis blijft Talsma een 'langebaner'. Ze hoopte vorige week in hetzelfde theater mee te doen om de World Cup-tickets, maar daar kwam het niet uit de verf. “Ik hoopte dat er na het uitvallen van de vrouwen van Albert Heijn-Zaanlander nog een belletje zou komen, maar dan had ik harder moeten rijden”, is de Friezin realistisch. “De eerste vijf plaatsen zich, dus dat accepteer ik.”
Voorlopig kan de focus dus op de marathons, waar ze zich kan meten met de beste rijdsters en de volgende wedstrijd het leiderspak van het jongerenklassement mag dragen “Ik had liever een sprint gereden tegen Irene en Marijke, dan weet je nooit wat er gebeurt. Maar op het podium staan met deze sprintersbazen is prachtig. Daar kan ik niet teleurgesteld over zijn.”
Als de vrouwen van Albert Heijn Zaanlander eenmaal op de internationale tour gaan, wordt Kim Talsma iemand om écht rekening mee te houden...