Vrijwel alle landen hebben zich dit WK stukgebeten op Colombia. In de marathon, het slotstuk van een dikke week skeelergeweld in Montecchio Maggiore, ging Van Loon van start met de opdracht van start om aan te sluiten achter de Colombiaanse trein. In een koers waar de snelheid bijzonder hoog lag en het parcours zich ook niet echt leende voor ontsnappingen, was die positie achter de geelhemden potentieel goud waard.
“Maar eenmaal op die plek, zit je nog altijd achter vijf Colombiaanse rijdsters”, verzucht Van Loon. In de laatste honderden meters was bovendien weinig mogelijkheid om nog verder op te schuiven. Een stel bochten naar links, naar rechts én ook de finishstraat was verre van eenvoudig om nog posities te pakken. “De laatste van de Colombiaanse trein vloog er bijna uit, ik ging ook bijna. Ik moest inhalen, een gat dichtrijden naar de vijf (Driemaal Colombia, eenmaal Venezuela en eenmaal Frankrijk) die op kop zaten. Ik haalde de Française vrij eenvoudig in en reed het gaatje dicht, maar erlangs komen was iets te veel gevraagd.”
De topsnelheid van de Colombiaanse vrouwen ligt al het hele toernooi hoger dan de rest. In hun kielzog En dus was de vijfde plaats het maximale voor de inlineskatester uit Gouda. Frustrerend is het allerminst voor Van Loon, die tevreden terugkijkt op de mondiale titelstrijd. “We waren echt los, om met de beste drie vrouwen van de wereld te mogen rijden… Ja, daar mag ik best trots op zijn. Ik zit mee in het geweld en de rest moet lossen. Geen medaille, maar het is wel vijfde van de wereld op de marathon.”
Van Loon keert huiswaarts met een aardige verzameling ereplaatsen: Met Berber Vonk en Fleur Veen vierde op de relay, twee keer vijfde, een keer negende en tiende. “Er zijn nu al dingen waarvan ik denk dat ik ze kan verbeteren, maar voor nu was dit mijn beste toernooi.”
En nu? “Eerst pizza, dat hebben we hier nog niet gehad en daar heb ik ontzettend zin in”, lacht Van Loon, die een lang en vermoeiend seizoen achter de rug heeft. Het analyseren van de verbeterpunten is voor een later moment.
Bij de mannen wist Bart Swings de Colombiaanse code wederom te kraken. Hij was de rapste na een uurtje laagvliegen door de straten van Montecchio Maggiore.