Jelmar Hempenius vond dat hij wat recht te zetten had. Vorig jaar liet hij de Nederlandse titel in het Amsterdamse Vondelpark over aan een langebaanschaatser, Stefan Westenbroek. “Dat deed toch wel pijn”, vertelde Hempenius.
Tijd voor revanche. “Ik wilde dit NK ontzettend graag winnen. Voorafgaand had ik wat stevige uitspraken gedaan over wat ik van plan was tijdens deze wedstrijd, namelijk het nationaal record aanvallen. Ik weet dat men naar mij kijkt en verwachtingen heeft.” Het liet de inlineskater niet onberoerd. “De spanning van de naderende wedstrijd maakte mij de afgelopen dagen sneller geïrriteerd. Ik was daardoor best vervelend voor de mensen om mij heen. Ik zat niet te wachten op randzaken en afleidingen.”
Toch was het juist die spanning die Hempenius op scherp zette. “Zo kom ik in mijn focus. Ik vind het fijn en heb het nodig om hard te rijden.” De voorrondes en de halve finale kwam de Fries gemakkelijk door. En toen de druk er vol op stond, “… genoot ik het meest. Ik kon het loslaten. Natuurlijk wilde ik graag winnen, maar ik had ook die ontspanning. De combinatie van scherpte en rust in mijn hoofd.” Toen hij zijn rivaal Stefan Westenbroek verslagen had, schreeuwde hij het uit. De grijns op zijn gezicht verdween niet meer.
