Het duo van Double FF, Fleur Veen en Lianne van Loon, nam de tweede helft van de afvalkoers het initiatief in handen. “We zaten lekker op kop. Fleur hield me uit de wind en dat heeft ervoor gezorgd dat ik aan het einde heel fris was”, geeft Van Loon ook de credits aan haar teamgenote. "Dit was een heel mooie teamoverwinning."

Toen de laatste vrouw was afgevallen, mocht de 22-jarige Nederlandse met de Colombiaanse Keily Delgado en de Duitse Larissa Gaiser sprinten om de winst. “Met nog ruim twee ronden te gaan pakte ik de koppositie. Ik wilde hem langzaam opbouwen tot het einde, zodat ik het laatste rechte stuk volledig kon uitversnellen. Dan had ik in ieder geval het initiatief genomen en er alles aan gedaan.”

Van Loon had daarmee haar lessen getrokken uit de puntenkoers van zaterdag. “We wisten dat Bente (Kerkhoff, de latere winnares, red.) zou proberen te ontsnappen en daar hadden we beter op kunnen anticiperen. We lieten het gebeuren. Dat zijn verbeterpunten om mee te nemen naar de volgende wedstrijden.”

Voor Vonk eindigde de afvalkoers voortijdig. Een valpartij betekende einde wedstrijd. “Pure pech. Ik reed achter een Duitse rijdster en zij wilde ertussen. Ik weet niet precies wat er gebeurde, maar ik ging naar het asfalt”, vertelt Vonk, die schaafwonden van haar schouder tot aan haar schenen had.

Foto: Neeke Smit

Bij de mannen bleef Bart Hoolwerf tot het laatste overeind in de afvalkoers met Indra Médard en Alex Cujavante. Die laatste ging er vandoor met de overwinning. “Het was veel vechten”, stelt Hoolwerf na afloop. “Dat hoort wel een beetje bij dit onderdeel en voor mij is het ook de reden waarom ik weer internationale skeelerwedstrijden wilde rijden. Voor de mass start is dat gevecht goed. Ik moet niet aan de risico’s denken en vechten voor m’n plek. Dat lukte vandaag best goed.”

Dat Hoolwerf in Cujavante zijn meerdere moest erkennen, was dan ook geen schande. De Colombiaan was dit weekend dominant op de lange afstanden bij de mannen. “Hij is gewoon wereldtop, ik mis nu nog de versnelling uit de laatste bocht”, geeft Hoolwerf toe. “Het was best wel een zware race, maar dat is wel het mooiste. Ook omdat we op het wegparcours reden, dat gaat een stuk beter dan op de piste. Dit doe ik het liefst elke week.”

De regen was de grote spelbreker van het weekend in Heerde. Hoolwerf kwam daardoor vrijdag niet in actie, moest zaterdag lang wachten en reed zondagmiddag zijn laatste onderdeel: “Dat is niet ideaal, maar het hoort bij het skeeleren. We hebben een goede puntenkoers gereden met Ronald (Haasjes, red.) en eruit gehaald wat erin zit. Ik heb nog helemaal niet zoveel getraind, we zijn pas twee weken met de ploeg bezig en daarvoor heb ik zelf al wat gedaan. Maar wedstrijdspecifiek heb ik nog niet getraind, dat het nu zo al gaat is heel voordelig.”

Foto: Glenn Wassenbergh