Vlak voordat de mannen op de helft van hun vijftien rondjes waren, sprong Gelling weg uit het peloton. De schaatser die voor het eerst dit seizoen een Marathon Cup wist te winnen, kreeg lange tijd de ruimte van het peloton. Groot werd het verschil nooit.
“Daan was supersterk vandaag, er werd op den duur goed achteraan gereden, maar de concurrentie kwam slechts heel langzaam dichterbij. Omdat hij vooruit was, hoefden wij niet op kop te rijden,” vertelt zijn ploeggenoot Sjoerd den Hertog. Met nog drie ronden te gaan was het peloton in stukken gebroken. Reggeborgh worstelde, terwijl Royal A-ware, Jumbo-Visma en Okay-KPMS goed vertegenwoordigd waren in de voorste gelederen. Gelling werd bijgehaald en moest uiteindelijk afhaken in de strijd om de eerste plek.
Maar de ploeg had nog twee ijzers in het vuur: klassementsleider Jordy Harink en Sjoerd den Hertog. “Iedereen keek een beetje naar elkaar. Ik heb hier eerder een wedstrijd gewonnen, toen versnelde ik op dezelfde plek als vandaag. Ik liet wat ruimte en ben vol gegaan. Zodra ik dat gaatje had, heb ik niet meer omgekeken. Het was perfect”, vertelt Den Hertog, die dolblij over de finish kwam.
“Van tevoren dacht ik dat het met min drie graden en een zonnetje een makkelijke wedstrijd zou worden, maar het was een pittige race. Ik heb niet lekker geschaatst. Geen moment voelde ik dat mijn slagen raak waren. Blijkbaar kan ik dan alsnog als eerste eindigen.” En daarmee bezorgde de Gouwenaar zijn team de eerste natuurijsoverwinning van deze winter. “Heel lekker om de ploeg van de nul af te halen. Op de Weissensee merkte ik al dat we een sterk collectief hebben.”
Terwijl Sjoerd den Hertog en nummer drie Jordy Harink elkaar in de armen vielen in de verzorgingsstraat, finishte Daan Gelling met een bebloede kin. Maar de val was het waard geweest en hij werd door zijn team als een ware held binnengehaald vanwege zijn harde werken.