Thomas Kennes: ‘Ik ben geobsedeerd door deze sport’

Zeker weten. Als er nog een bed zou passen in de georganiseerde chaos van zijn clubkantoor, niets meer dan een houten chalet van drie bij drie meter op het middenterrein van de Brabantse 400meter baanbaan, zou Thomas Kennes er ook ’s nachts zijn. Want hij geeft om zijn sport, niet om de toeters en bellen die anderen er misschien bij denken wanneer het om kunstschaatsten draait. Dus voelt-ie zich de koning te rijk. Gezeten op een bank in de sobere hut die voorzien is van blauw-grijze tapijtegels, tussen de plastic bakken met leenschaatsen, de prikbordwanden waarop de trainingsschema’s en alvast (of nog steeds) kerstversiering hangen, en het aanrechtblok dat vol staat met een koffiezetapparaat, een waterkoker, koffiebekers en flessen frisdrank, doet hij zijn verhaal.

“Meer heb ik niet nodig. Hier is alles bij de hand, ik kan het hok afsluiten zodat ik alles kan achterlaten na de training. Je hoort mij niet klagen. Dit is wat ik wil. Ik ben heel dankbaar voor de positie die ik heb kunnen creëren omdat ik ten eerste….”, hij weifelt een ogenblik, “geobsedeerd ben door deze sport. Mijn bestaan speelt zich hier op het ijs af. Zoals ik altijd heb gewild. Door heel hard te werken heb ik dit voor elkaar weten te boksen.”

Dan vertelt de Oisterwijker eerst over de periode waarin hij de basis heeft gelegd voor zijn huidige job. In 2020, kort na zijn vijfde en laatste EK (33e plaats) vergezelde hij Lindsay van Zundert naar een trainingskamp van Peak Ice van de vermaarde choreograaf Benoît Richaud. “Ik ging mee als coach, puur om dat vak te leren. Met Benoît had ik al een samenwerking vanaf mijn achttiende. Hij liet me, toen ik zelf nog wedstrijden reed, al zien wat er te halen valt op het gebied van skating skills. Zo toverde hij me om van een beperkte rijder tot iemand met totaal nieuwe inzichten. Op dat kamp was ook de Russische grootheid Sergei Rozanov als gastdocent aanwezig, met wie ik begon te sparren over Lindsay. Dat maakte me veel wijzer.”

Een half jaar later was Kennes opnieuw present op een stage van Peak Ice, deze keer in de rol van docerend coach. “Ik kreeg de kans van Richaud om me te bewijzen. We waren met een man of zes, zeven de gehele dag in de weer, van zes uur ’s morgens tot negen uur ’s avonds. Ik deed het kennelijk goed, want sinds die week maak ik deel uit van de jaarlijkse trainingskampen die in Courmayeur (Ita) en Anglet (Fra) worden gehouden.”

Kennes runt intussen samen met onder anderen Jolanda Franken (‘Zij is misschien al wel dertig jaar actief als trainster’) Magic Skates Breda, een kunstschaatsclub voor alle niveaus. Hij begeleidde daarnaast de onlangs gestopte Lindsay van Zundert en heeft nog (de net weer begonnen) Niki Wories, Eva-Lotta Kiibus (Estland) en Ema Doboszova uit Slowakije onder zijn hoede (zie kaders). Die laatste twee zijn extra opmerkelijk: het gebeurt niet vaak dat buitenlandse talenten hun toevlucht zoeken bij een Nederlandse coach, en nóg sporadischer dat ze zich in ons land vestigen om er te trainen. Wories op haar beurt valt eveneens in de categorie bijzonderheden, omdat ze ruim twee jaar geleden haar topsportloopbaan verwisselde voor de functie van disciplinemanager bij de KNSB. Hoewel hij blij is dit trio hogerop te mogen helpen, is hij minstens zo dol op het lesgeven zelf, het opleiden van kinderen, van jongs af aan tot de liefhebbers op seniorenniveau.

“Of iemand een beginnende schaatser is, of een volwassene, ik wil ze iets leren. Wie er ook bij me komt schaatsen, ik wil kwaliteit bieden, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Winnen met mijn rijders, want ik heb zelf een winnaarsmentaliteit. Natuurlijk snap ik dat winnen verschillende gradaties heeft. Het belangrijkst vind ik echter dat ik mijn rijders voor zichzelf kan laten winnen, dat ze het gevoel hebben dat ze er alles uithalen wat erin zit. Daarvoor moet ik voldoende tijd en energie hebben, wat weer betekent dat ik niet meer dan drie vrouwen zoals Niki, Eva-Lotta en Ema kan coachen. Dat gaat ten koste van de club. Wat als zij besluiten na de Winterspelen van 2026 (als ze die al halen) ermee op te houden? Dan moet je zorgen dat er zich nieuwe talenten aandienen. Is niet eenvoudig in deze sport waar je elke dag móet trainen, al op zeer jeugdige leeftijd. Zie maar eens een grote club van jonge schaatsers bij elkaar te halen en daarmee naar een bepaald doel toe te werken. Het vergt een goede planning én lange dagen op het ijs.

Blessureleed stond een echte internationale doorbraak in de weg. Het meedoen van Lindsay van Zundert aan de Spelen in Beijing opende Wories’ ogen. “In de periode dat Lindsay zich klaarstoomde voor China, was Niki ook zo nu en dan op het ijs te vinden”, aldus Thomas. “Ik geloof dat er echt een toekomst is voor haar, ondanks dat ze 28 is en direct de oudste in het topcircuit. Daarom ga ik deze uitdaging aan. Als er helemaal niets in zou zitten, had ik dat ook gezegd. Het is mijn taak eerlijk te zijn naar een rijder of rijdster toe.”

Eva-Lotta Kiibus (21) uit Estland, ook zaterdag en zondag in Dordt van de partij, traint sinds de zomer van 2022 met de Nederlander. “Ik ontmoette haar en haar coach tijdens een Peak Ice-kamp. Dat liep zo lekker dat ze overstapte naar mij. Op basis van gevoel, want ik denk niet dat je in een week kunt beoordelen of je de juiste coach voor iemand bent. Kort erna kwam ze al in Nederland wonen.

Ook de Slowaakse Ema Doboszova (21) trof Kennes bij Peak Ice, een jaar geleden. “In april belde ze me op en vroeg naar de mogelijkheden om te samenwerken. Het klonk goed voor haar en in juli is ze naar Breda verhuisd. Haar ouders sponsoren het overgrote deel van de kosten. Eva-Lotta kan rekenen op de steun van de bond in Estland, en/of het olympisch comité in het land.”