Het schaatsfenomeen uit Noord-Amerika kijkt uit naar zijn tweede deelname aan het WK Afstanden bij de senioren. “De adrenaline van wedstrijdschaatsen is verslavend”, vertelt Stolz. “Het moet spannend zijn, dan is het leuk om te doen.” Of daar nu winst of verlies bij komt kijken, het zal Stolz vooralsnog een zorg zijn. In aanloop naar het grootste toernooi van het seizoen reed hij ontspannen zijn rondjes op de Olympic Oval, in het tenue van Albert Heijn Zaanlander. Ploegbaas Jillert Anema is vanzelfsprekend in de buurt, maar coach Bob Corby is tijdens de wedstrijden de grote steun en toeverlaat voor Stolz.
Na de overweldigende oogst van een jaar geleden zou het logisch zijn om met niets minder genoegen te nemen. Stolz sprak eerder dit jaar immers al over zijn allround-ambities en reed tijdens de World Cup in Salt Lake City een 5 kilometer. Maar in Calgary draait het vooral om de afstanden waarop hij vorig jaar zo succesvol was. Daar komt een zekere druk bij kijken, zou je denken. Maar niets is minder waar: Jordan Stolz maak je de pis niet lauw. Dat is overigens wel te verklaren op basis van een paar feiten van dit seizoen. Op de 500, 1000 en 1500 meter noteerde hij de snelste seizoenstijden, maar liefst tien keer pakte hij individueel goud tijdens de wereldbekers. Dat laatste meestal met grote marges.
Vrijdag begint zijn toernooi met de 500 meter. Hij start in de laatste rit tegen de Canadese favoriet Laurent Dubreuil. “Hoe het met het zelfvertrouwen staat? Iets beter dan vorig jaar, denk ik”, klinkt het droogjes uit de mond van the man to beat. “Dat ik vorig jaar de 500 meter won was een grote verrassing. Vorige week was de 500 meter in Québec goed, dat geeft vertrouwen. Er kan van alles gebeuren, zo is het ook.”
Van zenuwen is amper sprake bij Stolz. “De dag voor zo’n race heb je tijd om te piekeren, dan zorg ik ervoor dat ik iets te doen heb.” Bellen met vrienden en bekenden, spelletjes spelen, boeken lezen of series kijken? “Niets van dat alles, ik zoek gewoon iets leuks om te doen.” Maakt u zich overigens geen zorgen, de koele kikker uit Winconsin erkent het bestaan van zenuwen. “Soms is het lastig om een wedstrijd aan te vliegen, maar je moet het gewoon doen. Als je niet rijdt, krijg je spijt. Eenmaal in de race is de adrenaline die je daarvan krijgt heel bevredigend. Maar extreme zenuwen? Nee, ik heb er vooral zin in.”