Toch staat die zilveren schijf om zijn nek niet zo gek. Hoolwerf: “Ja, maar ik zat op de juiste plaats, de positionering was goed. Helaas beging ik een misser in de voorlaatste bocht waardoor er een gat viel en ik te gehaast begon te schaatsen. Daarmee verklootte ik het een beetje. Zonde, zonde. Het zilver is er, daar ben ik uiteraard wel blij mee”, spreekt de sprinter van Team Reggeborgh die dit seizoen twee keer een mass start in de World Cup heeft gewonnen en zo de criticasters de mond heeft weten te snoeren. Want lang niet iedereen was ervan overtuigd dat die marathonman uit Eemnes op dat verkapte langebaannummer zou mee kunnen met de specialisten.

Hij biecht op dat hij veel zenuwen heeft gehad voor zijn eerste WK-optreden. “Best kans dat ik daardoor langzamer reed dan tijdens de World Cup hier. Het is in een bomvol Thialf waar je bijna oordoppen nodig hebt voor de laatste ronden. Die herrie is enorm gaaf, maar het is ook moeilijk je daarvoor af te sluiten. Het motiveerde me gigantisch. Toch brengt een WK in eigen huis extra spanning met zich mee. Ondanks dat je het in de World Cup tegen dezelfde mensen hebt opgenomen en bewezen dat je kunt winnen. Alles bij elkaar is het veel. Ik voelde me vandaag een heel klein jongetje op het ijs.”

Foto: BSR AGENCY

Ga dan maar eens het duel met de geroutineerde alleskunner uit de buurt van Leuven aan. Swings had in zijn Heerenveense thuis – hij traint er alle dagen – de schaatsen aangetrokken om een ding: de lijst van successen afvinken. Daarop stond nog een opdracht: wereldkampioen mass start worden. De beste op de Winterspelen is-ie al, en in Europa heerst hij eveneens. Hij klaarde het klusje op de van hem bekende manier. Tegen het einde, toen het veld compleet aan gort was gereden, was het een kwestie van de turbo opschroeven. “Niemand kan de laatste twee ronden in twee keer 23 seconden afraffelen”, vertelt Martin ten Hove, zijn coach wanneer hij wedstrijden rijdt voor Team IKO. “Dat is denk ik een beetje zijn geheim.” Nou ja, geheim…de hele wereld kan elke keer zien wat voor bolide er rondgaat, op kop van de groep.

Hoolwerf: “Ik zat wel in zijn spoor, dat betekent dat ik net zo hard kon. Al is het op kop wel een fractie moeilijker. Mijn resultaat is het bewijs dat de wereldtitel ook voor mij haalbaar is. Daar richt ik me de komende jaren mooi op. De Olympische Spelen (waar bij het in Nederland draait om de zogenoemde matrix die bepalend is voor deelname, red.) zijn voorlopig niet aan de orde. Dat is nog te hoog gegrepen, omdat ik dan beter op een individuele afstand voor de dag moet komen.”

De uitslag van de mass start staat hier.